........................................
Энгэртэй дэгэл
Хойморойм модон ханза соо
Хайрлан дүмүүгээр хадагалаатай
Хайрата абым энгэртэй дэгэл
Холын сагые hануулдаг. Жэгтэй…
Борохон hэеы гэрэйм тооноор
Наранай туяагай наадаха сагта
Буруудаа бэлшээридэнь залан гарахадам,
Намайгаа холоhоо даллан угтагша
Буряадхан дэгэлтэй адуушан абам.
Үглөөнэй улаан нарантай урилдан,
Үбсүүгээ сэлин абадаа гүйнэм,
Дулаахан энгэртэнь нюураа шургуулан,
Дэлхэйгээр дүүрэн баяраа мэдүүлнэб.
Хоншуухан ногооной үнэр унхидан,
Хоюулан хөөрэлдэн адуугаа шэртээд,
Аалихан мориндоо hундалдан галгижа,
Агаарта дэгдүүлэн утаагаа бааюулhан,
Амтатай халаашын үнэрөөр анхилhан,
Эжым дулаахан шарайгаар гэрэлтэгшэ
Эшэгыхэн гэрэйнгээ богоhо алхажа,
Эбтэйхэн бүлөөрөө сайгаа уужа,
Энэрхы сэдьхэлээр үдэрөө эхилнэм…
Абынгаа энгэртэ наарлан няалдажа,
Ажалша бэлигэйнь хүсые ололойб.
Абынгаа энгэрэй ульhые үнсэжэ,
Сэдьхэлэй сэбэрые тэндэhээ абалайб…
Сэлмэг тэнгэри үүлэдээр хушагдаад,
Гансата харанхы боложо харалаад,
Дэлхэйн дайнай дүлэндэ сарагдаад,
Утаанай үнэр шуһантай холилдон,
Үргэн дэлхэйе бузарлан буйлуулба…
Абаяа дайнда мордохуулаад,
Эжытэеэ хоюулан хүлеэжэ таладаа
Дүрбэн хүндэ жэлнүүдые гаталаад,
Дайнай дүүрэhэн тэрэ зун
Гэнтэ газаамнай машина тогтожо,
Гимнастёркотой хүдэр хүнэй буухада,
Зүрхэм ехээр доhолон сохилоод,
Урдаhаань угтан, гүйжэ ошоод,
Энгэртэнь абынгаа нэнгэн няалдахадам,
Гурбан үнгэтэ энгэр бэшэ, харин
Орден, медальнууд яларан байба…
Он жэлнүүд үнгэрөө тэрэ гэhээр,
Олон уhан урдаа юм даа талаарнай…
Хойморойм модон ханза соо
Хайрлан дүмүүгээр хадагалаатай
Хүндэтэй абым энгэртэй дэгэл
Энээхэн байдалым гэрэлтүүлhэн
Эгээл сэнтэй эрдэни юм даа.
---------------------------------------- ---------------
Отцовский дэгэл. Рассказ матери
(Национальный халат или шуба с отворотами)
Наш сундук на почётнейшем месте
Много лет там любовно храним.
Мы отцовский дэгэл. Словно вести –
Запах прошлых времён. Сквозь их дым
Вижу серую юрту, играет
Солнца луч в дымоходе порой.
Погоняю телят. И, встречая,
Машет издали папа рукой.
Он табунщик в бурятском дэгэле.
Солнце я обгоняя спешу,
Подставляя ветрам своё тело,
Приникаю к отцу, чуть дышу,
Мои радость и счастье огромны!
Как травы ароматен настой…
И беседуем тихо с отцом мы
Возвращаясь домой сундулой*.
Воздух овеянный тёплым дымком,
Пахнет вкусно домашний калач.
Ласкова мать с озарённым лицом.
Дом - стечение общих удач.
Мы чаюем семьей в нашем доме,
Добрый день начинается мой.
Приникаю к отцу будто в дрёме.
Нрав вбирая его трудовой.
Темперамент отца передался,
Доброту я оттуда взяла.
Тёмной тучею год начинался,
И беда с этой тучей пришла.
Так война началась мировая:
Гром военный взорвал тишину,
Так беда заклубилась земная.
Проводили отца на войну.
Мы остались в степи без просвета:
Дни и ночи беда напролёт…
И вдруг, в послевоенное лето,
К нашей юрте машина идёт.
Человек в гимнастёрке! И сжало
И забилось сердечко моё.
Побежала навстречу, обняла
И прижалась. Но всё не своё –
Нет трёхцветных узоров! Чужие
Ордена и медали блестят.
Сколько лет миновало. Другие
Много лет уже воды шумят.
Наш сундук на почётнейшем месте
Много лет там любовно храним.
Мы отцовский дэгэл. Символ чести.
Отсвет памяти наш нерушим.
Драгоценнейший клад мы храним.
________________________________________ _____________
* Сундулой - Вдвоём на коне. Забайкальский диалект, слово перешло с бурятского слова hундалдат. Примечания переводчика.
........................................ ........................................ .......
Следите за публикациями переводов.
________________________________________
* Сундулой - Вдвоём на коне. Забайкальский диалект, слово перешло с бурятского слова hундалдат. Примечания переводчика.
........................................
Следите за публикациями переводов.